Aanvankelijk had ik besloten geen woorden te wijden aan dit onderwerp, omdat er al zoveel wordt geschreven over de crisis waar we ons momenteel in bevinden. Daarnaast schrijf ik graag blogs die mensen hopelijk positief stemmen, mogelijk zelfs inspireren. Toch merk ik aan mezelf, en aan mensen in mijn omgeving – bekenden en onbekenden – dat na een paar weken ‘intelligente lockdown’ deze crisis iets teweegbrengt wat ik persoonlijk verrassend, en zelfs inspirerend vind: een identiteitscrisis in de breedste zin van het woord.
Toen ik alweer bijna 8 jaar geleden terugkwam van mijn reis in Afrika, kan ik me herinneren dat ik op een vrijdagochtend om 8.00u, midden in de stationshal van Den Haag Centraal stond en keek naar al die mensen om me heen die voorbij raasden. Onderweg naar hun treinen, trams, kantoren, vergaderingen…you name it! Met grote verwondering keek ik om me heen. Was dit waar het leven om draaide? Haast? Werk? Geen aandacht voor anderen? Vorige week, 8 jaar later, zag ik mezelf op diezelfde plek staan op Den Haag Centraal, vrijwel leeg. Hier en daar een enkele NS-medewerker, maar verder niemand. Het andere uiterste!
Deze crisis heeft ons leven wereldwijd op een heleboel fronten ‘gedwongen’ stilgezet. We zijn aan huis gekluisterd, met het gezin. Evenementen zijn geannuleerd. Veel bedrijven hebben hun deuren tot nader order gesloten. En iedereen zonder vitaal beroep is opgedragen om thuis te werken.
Op andere fronten zijn we met elkaar in een stroomversnelling geraakt. Zorgmedewerkers draaien overuren, eigenaren van webwinkels zien hun omzet uit online verkoop met 70% stijgen (wat niet heel verrassend is als je fysieke zaak is gesloten) en onderwijs transformeert in rap tempo van offline- naar online- en thuisonderwijs.
Aanvankelijk leek deze C-crisis niet heel veel effect op mij te hebben, maar wel des te meer op mensen in mijn omgeving. Spanningen in relaties liepen hier en daar op. Kleine kinderen daagden hun ouders uit door deze periode als de Corona vakantie te beschouwen. Veel ondernemers zagen hun bedrijf richting faillissement bewegen. Alle routines en structuren waar we ons dagelijkse leven op hadden ingericht, zijn gekanteld door een virus.
Zo’n kanteling heeft effect op ons. Al een kleine verandering in ons dagelijks ritme kan grote gevolgen hebben voor bijvoorbeeld onze nachtrust, werkmotivatie en zelfs zin in het leven.
Met als gevolg een I-crisis: identiteitscrisis. Een groeimoment in ons leven waarin we onze gevoelens, gedachten en gedrag onder de loep nemen en nieuwe keuzes maken over hoe we ons leven willen vormgeven.
Geluk bij een ongeluk dat ons tijdens deze ‘intelligente lockdown’ de tijd is gegund om kritisch naar onszelf te kijken en te ontdekken wat écht van waarde toevoegt aan ons leven. Meer tijd doorbrengen met de mensen die we lief hebben, door bijvoorbeeld spelletjesavonden met het gezin te organiseren. Onze passie (her)vinden als professional. Ons geluk in de kleine dingen van het leven (weer) zien.
Dagelijkse routines worden anders vormgegeven. Er wordt nieuw leven geblazen in relaties die leken ingedut. Ouder-kind relaties verdiepen. Ondernemers geven hun bestaande business een twist, of zetten een compleet nieuwe business op met dank aan deze identiteitscrisis. Dankzij onze veerkracht komen we ook deze identiteitscrisis weer te boven. Gelukkig maar!
PS: mijn geluk zit ‘m onder andere in het delen van spontane momenten met de mensen om me heen. Dat mis ik enorm tijdens deze crisis. Dus, als je na het lezen van deze blog een spontane reactie wilt achterhalen, voel je hierbij van harte uitgenodigd.
